Momentos Tristes


Ayer recibí una noticia muy triste desde España... Mi gatito Utip ha muerto, se puso enfermo hace una semana y parecía que estaba bien pero lo han tenido que dormir para que descanse y no sufra más ...

Me supo muy mal no estar allí y poder acompañarlo, pero se que ha estado en buenas manos y que ha recibido cariño y mimitos hasta el final, GRACIAS CRISTINA!!!

Me consuela saber que estos ultimos meses ha estado feliz, en casa de Cristina en Menorca, con campo, ratones, etc... ha descubierto lo que es vivir en plena naturaleza y disfrutar de ella ... con el resto de gatitos, han sido una gran familia gatuna...

Le doy las gracias desde aqui por haber sido mi compañero durante siete años, Utip era un gato muy cariñoso noble y tranquilo, cada dia venía a recibirme cuando llegaba a casa, si yo estaba mal animicamente lo notaba y simplemente se ponía a mi lado y me daba su calor, me hacía besitos ... también me seguia a todas partes y más de una vez me habia tropezado con él en el pasillo ...jejeje ... tantos recuerdos y anecdotas

Siempre estará en mi corazón y me apetecía escribir sobre él, creo que se lo merece!!! Quien tenga perros y gatos me entenderá... y ahora mi otro gatito, Nil, seguro que también lo esta hechando mucho de menos, han estado juntos siempre ... pero sé que esta acompañado por el resto en casa de Cristina

T´estimo Utipete!!!

Comentarios

  1. ho sento bonica!!!
    Anims, ja se que no consola pero es llei de vida i com be dius va ser molt feliç els ultims dies.
    Un petonas.
    Laia

    ResponderEliminar
  2. Hola guapa, lo siento mucho. Yo tb he pasado por eso y se lo q se siente, a veces pensamos q es solo un animal, pero no. Ha veces, hacen mas compañia y te entienden mas q una persona. Los animales son muy listos y cuando tienes uno en casa es parte de la familia. Un besote muy fuerte utip, mi baquita.
    Animo Vane. Te quiero mucho
    SONIA E.

    ResponderEliminar
  3. Hola nena,

    Tinc algú aqui que vol parlar amb tú:

    Miau, miauuu, miiiauuu miau miiiaauuu, mmmmiiiiauuuu, meuu, meu mmeeeeuu , mmeeeeuuu...
    ( será millor que et vagui traduint.... mami hola, sòc el Nil, no et preocupis per mi, estic molt bé, ara amb la primavera están sortint tots els ratulins, sargantanes, papellones, ocellets i m´ho paso teta quan els persegueixo, però casi sempre s´escapen!!! Trobo molt a falta al Utip però se que ultimament estava malaltet i ja la Cristina m´ha explicat que ha marxat per descansar mes tranquil.lament ja que aqui som molts! La Lola no para de emprenyar-me, però per les nits ja la deixo dormir amb mi, bueno de fet dormim tots amb la Cristina, saps, te un llit molt gran i cavem tots! El Pitu, la Nit, la Tina, la Lola, la Cris i jo, de tant en tant també be el Clavat! Aixi que com veus estic molt ben acompanyat. Ja li dire a la Cristina que t´envi una foto posant la pota a la picina, saps mama, alli hi ha molta aigüa, cauen moltes mosques i abelles que es mouen i es molt divertit intentar agafar-les!! No et preocupis per mi, sòc molt feliç!!
    La Cris em llegueix el que escrius per aqui i espero que segueixis disfrutant del teu viatge, se que encara tens molt de temps per endevant però jo compto els dies que queden perque arrivi nadal i veure´t, mentres em conformo veuret per les fotos que envies!!
    Moltes llepadetes!! ( imagino que son petons!! )).

    Bueno nena, lo dicho, que li he lleguit el teu escrit i s´ha posat cabut en escriuret això!
    Segueix disfrutant!!
    Petons!!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

De nuevo turistas en Nepal

El Negocio de las Children Home

Indonesia II